- មជ្ឈមណ្ឌលហៅទូរស័ព្ទ Danuri
- 1577-1366
- លេខទូរស័ព្ទហៅពិគ្រោះអំពីបញ្ហាគ្រួសារ
- 1577-4206
មជ្ឈមណ្ឌលហៅទូរស័ព្ទ Danuri : 1577-1366
លេខទូរស័ព្ទហៅពិគ្រោះអំពីបញ្ហាគ្រួសារ: 1644-6621
21F, 173, Toegye-ro, Jung-gu, Seoul (Chungmuro 3-ga, Namsan Square Building)
Copyright ⓒ KOREA INSTITUTE FOR HEALTHY FAMILY. All Rights Reserved
Dim
ការលើកកម្ពស់សុខភាពទារក
- Home
- ការធានារ៉ាប់រងសុខភាព
- ការលើកកម្ពស់សុខភាពទារក
ការលើកកម្ពស់សុខភាពទារក
01លក្ខណៈនៃការអភិវឌ្ឍន៍របស់ទារកឬកុមារតូច
- ក្នុងវ័យកុមារភាព (អាយុពី0 ទៅ 2 ឆ្នាំ) ទារកមានការលូតលាស់ និងអភិវឌ្ឍន៍យ៉ាងឆាប់រហ័សផ្នែករាងកាយ។ មាតាបិតាត្រូវពិនិត្យឱ្យបានទៀងទាត់ ដើម្បីមើលថាតើពួកគេលូតលាស់ និងអភិវឌ្ឍជាធម្មតាដែរឬទេ។
- ក្នុងអំឡុងពេលកុមារទើបចេះដើរ (អាយុពី2ឆ្នាំ ទៅ 5ឬ6 ឆ្នាំ) ទារកអភិវឌ្ឍសមត្ថភាពចលនារាងកាយរបស់ពួកគេគួរឱ្យកត់សម្គាល់ ហើយចលនារាងកាយ និងការប្រើប្រាស់ដៃរបស់ពួកគេក្លាយជារស់រវើក។ ក្នុងអំឡុងពេលនេះ ពួកគេទំនងជាប្រឈមមុខនឹងគ្រោះថ្នាក់ទាក់ទងនឹងសុវត្ថិភាព និងឆ្លងជំងឺឆ្លង ដូច្នេះហើយឪពុកម្តាយត្រូវយកចិត្តទុកដាក់ខ្ពស់ចំពោះពួកគេ និងការពារពួកគេយ៉ាងយកចិត្តទុកដាក់។
លក្ខណៈនៃការលូតលាស់ និងការអភិវឌ្ឍន៍របស់ទារកឬកុមារតូច
| លក្ខណៈសំខាន់ | ការពន្យល់ | ចំណុចដែលត្រូវពិចារណាសម្រាប់ការលើកកម្ពស់សុខភាព |
|---|---|---|
| ការអភិវឌ្ឍផ្នែកខួរក្បាល | ប្រហែល 90%នៃការអភិវឌ្ឍន៍ខួរក្បាលត្រូវបានបញ្ចប់ក្នុងអំឡុងវ័យទារកឬកុមារតូច។ វាចាំបាច់ក្នុងការពិនិត្យមើលថាតើការអភិវឌ្ឍន៍ខួរក្បាលរបស់ទារកត្រូវបានធ្វើជាធម្មតាដោយវាស់ទំហំក្បាលជាទៀងទាត់ដែរឬទេ ព្រោះវាឆ្លុះបញ្ចាំងពីកម្រិតនៃការអភិវឌ្ឍន៍ខួរក្បាល។ |
|
| ធ្មេញកំណើតដំបូង | ទារកចាប់ផ្តើមមានធ្មេញដំបូងប្រហែល6ខែបន្ទាប់ពីសម្រាល។ ធ្មេញដំបូងគួរត្រូវបានរក្សាឱ្យបានល្អ ព្រោះវារក្សាទីតាំងសម្រាប់ធ្មេញអចិន្ត្រៃយ៍។ |
|
| ការអភិវឌ្ឍប្រព័ន្ធភាពស៊ាំ | ក្នុងវ័យទារកឬកុមារតូច ប្រព័ន្ធភាពស៊ាំរបស់ទារកមិនដំណើរការល្អឥតខ្ចោះទេ។ ដូច្នេះ ការបង្ការជំងឺផ្តាសាយ និងការលាងដៃញឹកញាប់គឺជារឿងសំខាន់។ |
|
02ការគ្រប់គ្រងសុខភាពទារកឬកុមារតូច
(1)ការពិនិត្យសុខភាពទារកឬកុមារតូច
- ក្នុងវ័យកុមារភាព ទារកលូតលាស់ និងអភិវឌ្ឍន៍យ៉ាងឆាប់រហ័សផ្នែករាងកាយ។ មាតាបិតាត្រូវពិនិត្យមើលឱ្យបានទៀងទាត់ដើម្បីមើលថាតើពួកគេលូតលាស់ និងអភិវឌ្ឍជាធម្មតាឬអត់។ បញ្ហាត្រូវស្វែងរក និងកែតម្រូវឱ្យបានឆាប់។
- នៅក្នុងប្រទេសកូរ៉េ ការរៀបចំត្រូវបានធ្វើឡើងដើម្បីផ្តល់ការពិនិត្យសុខភាពខាងក្រោមសម្រាប់ទារកឬកុមារទើបចេះដើរ (អាយុពី14 ខែ ទៅ 71 ខែ) សរុបចំនួន 11 ដង (រួមទាំងប3ដងនៃការត្រួតពិនិត្យមាត់ធ្មេញ): ការលូតលាស់ឬការអភិវឌ្ឍន៍មិនធម្មតា ការធាត់ គ្រោះថ្នាក់សុវត្ថិភាព រោគសញ្ញានៃការស្លាប់របស់ទារកភ្លាមៗ ភាពមិនធម្មតានៃការស្តាប់ឬការមើលឃើញ ការពុកធ្មេញជាដើម។
- ការពិនិត្យសុខភាពទារកឬកុមារតូចទើបចេះដើរ ដែលត្រូវបានផ្តល់ជូនដោយមិនគិតថ្លៃ មានគោលបំណងសម្រាប់ការគ្រប់គ្រងបន្តនៃការលូតលាស់ និងការអភិវឌ្ឍន៍រាងកាយរបស់ទារក និងផ្តល់ការអប់រំឬការប្រឹក្សាឱ្យបានគ្រប់គ្រាន់ដល់ឪពុកម្តាយ។
- អ្នកអាចពិនិត្យមើលព័ត៌មានលម្អិតបន្ថែមដូចជាវត្ថុធាតុឬភាពញឹកញាប់នៃការត្រួតពិនិត្យដោយចូលទៅកាន់គេហទំព័ររបស់សាជីវកម្មធានារ៉ាប់រងសុខភាពជាតិ (NHIC) (https://www.nhis.or.kr/nhis/healthin/wbhaca04800m01.do)
(2)ការធ្វើតេស្តភ្នែក
ការធ្វើតេស្តភ្នែក
- ការមើលឃើញគឺជាអារម្មណ៍ដែលដើរតួនាទីយ៉ាងសំខាន់ក្នុងការយល់ដឹងរបស់ទារកអំពីបរិស្ថានជុំវិញ និងការទទួលយកព័ត៌មានខាងក្រៅ។
- ប្រសិនបើឃើញមានភាពមិនប្រក្រតីនៃភ្នែកក្នុងកំឡុងពេលនៃការមើលឃើញរបស់ពួកគេកំពុងតែអភិវឌ្ឍ ពួកគេអាចធ្វើឱ្យភ្នែកធម្មតាឡើងវិញក្នុងកម្រិតជាក់លាក់មួយតាមរយៈការព្យាបាល និងការគ្រប់គ្រង។
- ការធ្វើតេស្តភ្នែកត្រូវធ្វើនៅពេលពួកគេមានអាយុ 3 ឆ្នាំ ហើយបន្ទាប់មក 6 ឆ្នាំ ដើម្បីពិនិត្យមើលភាពមិនធម្មតានៃភ្នែក។
- នៅពេលដែលពួកគេមានអាយុ 3 ឆ្នាំ កុមារអាចទទួលបានការធ្វើតេស្តភ្នែក ដោយប្រើតារាងរូបភាព។
លក្ខណៈពិសេសនៃការលូតលាស់ និងភ្នែករបស់កុមារ
- ការមើលឃើញភ្នែកភាគច្រើនត្រូវបានកើតឡើងនៅអាយុពី 7 ទៅ 8 ឆ្នាំ។ ភ្នែកជាមធ្យមរបស់កុមារអាយុ 3 ឆ្នាំឬកុមារអាយុ 6 ឆ្នាំមកដល់ 0.5 និង 1.0 ។
- ទារកឬកុមារទើបចេះដើរមិនមានវិធីដើម្បីបង្ហាញពីអារម្មណ៍របស់ពួកគេអំពីភ្នែកមើលមិនឃើញរបស់ពួកគេដល់ឪពុកម្តាយនោះទេ។ ដូច្នេះវាពិបាកក្នុងការរកឃើញបញ្ហានៅក្នុងភ្នែករបស់ពួកគេនៅដំណាក់កាលដំបូង។
- ដើម្បីរកមើលបញ្ហារបស់ទារកឬកុមារដែលទើបចេះដើរលើការមើលឃើញរបស់ពួកគេ ចាំបាច់ត្រូវដាក់ពួកគេទៅធ្វើតេស្តភ្នែកតាមកាលកំណត់ ហើយសង្កេតមើលដោយប្រុងប្រយ័ត្ន។
- នៅពេលរកឃើញប្រតិកម្មសកម្មភាពដែលទាក់ទងនឹងបញ្ហាភ្នែករបស់ទារកឬកុមារទើបចេះដើរ គាត់គួរតែទៅជួបគ្រូពេទ្យជាបន្ទាន់។
ប្រតិកម្មសកម្មភាពរបស់ទារកឬកុមារទើបចេះដើរដែលទាក់ទងនឹងបញ្ហាភ្នែក
- សិស្សកំពុងផ្អៀងទៅម្ខាង (គេហៅថាភ្នែកស្រួច) (សម្រាប់កុមារអាយុប្រាំមួយខែ ឬលើសពីនោះ)
- ភាពប្រែប្រួលពន្លឺខ្លាំង
- ការក្រឡេកមើលចំហៀងញឹកញាប់ កន្ត្រាក់ភ្នែក ឬលោត
- មើលដោយបិទភ្នែកពាក់កណ្តាល ឬលើកចិញ្ចើម
- អង្គុយជិតទូរទស្សន៍។
(3)ការធ្វើតេស្តការស្តាប់
ការធ្វើតេស្តការស្តាប់
- នៅអាយុ 3 ឆ្នាំ ច្រើនជាង 80%នៃការស្តាប់លឺរបស់មនុស្សត្រូវបានបញ្ចប់។
- នៅពេលដែលការរំញោចសំឡេងមិនអាចទៅដល់មជ្ឈមណ្ឌលត្រួតពិនិត្យនៃខួរក្បាល មុនពេលកុមារអាយុ 3 ឆ្នាំ មជ្ឈមណ្ឌលប្រើពាក្យមិនអភិវឌ្ឍ ដែលនាំឱ្យកុមារមានបញ្ហាលើការនិយាយស្តី ឬភាសារបស់កុមារ ហើយកុមារគួរទទួលបានការអប់រំពិសេស។
- អ្នកទាំងនោះស្ថិតក្នុងក្រុមហានិភ័យខ្ពស់នៃការចុះខ្សោយនៃការស្តាប់ (រួមទាំងកុមារមិនគ្រប់ខែ និងកុមារដែលមានជំងឺរលាកស្រោមខួរ ឬថប់ដង្ហើមដូចទារកទើបនឹងកើត ឬបានទទួលការព្យាបាលរយៈពេលវែងដោយប្រើថ្នាំអង់ទីប៊ីយោទិច) គួរតែធ្វើតេស្តការស្តាប់ជាទៀងទាត់។
- ប្រសិនបើទារកឬកុមារទើបចេះដើរបង្ហាញសញ្ញាដែលទាក់ទងនឹងការចុះខ្សោយនៃការស្តាប់ គាត់គួរតែទៅជួបគ្រូពេទ្យជាបន្ទាន់។
សកម្មភាពប្រតិកម្មរបស់ទារកឬកុមារទើបចេះដើរ ដែលបង្ហាញពីការចុះខ្សោយនៃការស្តាប់
| ដំណាក់កាលនៃការអភិវឌ្ឍន៍ | សកម្មភាពប្រតិកម្ម |
|---|---|
| ក្នុងវ័យទារក |
|
| ក្នុងវ័យ កុមារភាព |
|
(4)ការគ្រប់គ្រងសុខភាពធ្មេញ
ធ្មេញបំបែកអាហារទៅជាបំណែកតូចៗ និងជួយឱ្យទឹកមាត់លាយជាមួយអាហារ ដើម្បីងាយស្រួលក្នុងការលេប។ លុះត្រាតែធ្មេញរបស់អ្នកមានសុខភាពល្អ រាងកាយរបស់អ្នកទទួលយកសារធាតុចិញ្ចឹមដែលរាងកាយរបស់អ្នកត្រូវការបានល្អ។
ធ្មេញកំណើត និងអចិន្ត្រៃយ៍
- ធ្មេញកំណើត សំដៅលើធ្មេញដែលរាងកាយរបស់អ្នកកើតមកចន្លោះពី 6 ខែ ទៅ 30 ខែបន្ទាប់ពីកើត។ ចំនួនសរុបនៃធ្មេញពួកគេមានដល់ 20 នៅពេលអ្នកមានអាយុ 30 ខែបន្ទាប់ពីកំណើត។
- ធ្មេញកំណើតត្រូវបានជំនួសដោយធ្មេញអចិន្ត្រៃយ៍នៅពេលដែលអ្នកមានអាយុ6ឆ្នាំ។
- ធ្មេញកំណើតមានសភាពទន់ និងខ្សោយជាងធ្មេញអចិន្ត្រៃយ៍ ដូច្នេះហើយទំនងជានឹងពុកផុយ លុះត្រាតែមានការគ្រប់គ្រងដោយប្រុងប្រយ័ត្ន។
- ធ្មេញកំណើតធានានូវទីតាំងសម្រាប់ធ្មេញអចិន្ត្រៃយ៍។ សូមថែរក្សាធ្មេញកំណើតរបស់កូនអ្នកឱ្យមានសុខភាពល្អ ដើម្បីឱ្យពួកគេមានធ្មេញអចិន្ត្រៃយ៍មានសុខភាពល្អ ។
- ប្រសិនបើកូនរបស់អ្នកមានធ្មេញកំណើតដែលពុកផុយ សូមប្រាកដថាត្រូវនាំគាត់ទៅជួបគ្រូពេទ្យ
សញ្ញានៃការពុកធ្មេញកំណើត និងការគ្រប់គ្រងធ្មេញ
នៅពេលទារកធ្វើសកម្មភាពដូចមានក្នុងងចំណុចខាងក្រោម ដែលជាសញ្ញានៃការពុកធ្មេញកំណើត សូមម៉ាស្សាអញ្ចាញធ្មេញ ឬប្រើប្រដាប់ក្មេងលេងដុសធ្មេញ ដើម្បីកាត់បន្ថយអារម្មណ៍ភាពមិនងាយស្រួលរបស់វា។
- ហៀរទឹកមាត់ ជញ្ជក់ម្រាមដៃខ្លួនឯងញឹកញាប់។
- ខាំវត្ថុរឹងជាញឹកញាប់ ខាំសុដន់ម្តាយខ្លាំង។
- ធុញថប់ជាញឹកញាប់ មិនអាចដេកលក់ មានគ្រុនក្តៅស្រាល។
ព័ត៌មានលំអិត!
- ម៉ាស្សាអញ្ចាញធ្មេញ៖ សូមលាងដៃឱ្យស្អាត ហើយម៉ាស្សាអញ្ចាញធ្មេញដែលហើមដល់ទារកប្រហែល 2 នាទីដោយប្រើទឹកកក។
- ការប្រើប្រដាប់ប្រដាក្មេងលេងធ្មេញ៖ យកវាចេញពីទូទឹកកក ហើយឱ្យទារកខាំវានៅពេលគាត់ខឹង។
- អ្នកអាចប្រើចេកមួយដុំទុកក្នុងទូទឹកកក ជំនួសឱ្យប្រដាប់ក្មេងលេងធ្មេញក៏បាន។
- < ប្រដាប់ប្រដាសម្រាប់ក្មេងខាំ >
ការគ្រប់គ្រងធ្មេញ
- ក្រោយពេលបំបៅកូនដោយទឹកដោះម្តាយ ឬបំបៅកូនដោយទឹកដោះ សូមប្រាកដថាបានជូតខាងក្នុងមាត់ទារកដោយបង់រុំសើម មុនពេលធ្មេញកំណើតពុក។
- បន្ទាប់ពីទារកធំឡើងមួយរយៈ សូមលាងមាត់ដោយទឹកបន្ទាប់ពីបៅ។
- បន្ទាប់ពីការពុកនធ្មេញកំណើត សូមសម្អាតពួកវាដោយច្រាសដុសធ្មេញ។
- សូមចាប់ផ្តើមប្រើថ្នាំដុសធ្មេញនៅពេលទារកមានអាយុ2ឆ្នាំ។ ការប្រើប្រាស់ច្រាសដុសធ្មេញដែលមានហ្វ្លុយអូរីត ក្នុងអំឡុងពេលធ្មេញដុះ គឺល្អដើម្បីការពារការពុកធ្មេញ។
(5)ការចាក់ថ្នាំបង្ការ
- តាមរយៈការចាក់ថ្នាំបង្ការ អ្នកអាចបង្កើនភាពធន់នឹង ឬភាពស៊ាំពីជំងឺឆ្លង។
- ក្នុងអំឡុងពេលទារកឬកុមារ ប្រព័ន្ធភាពស៊ាំរបស់គាត់មិនដំណើរការល្អឥតខ្ចោះទេ។ ដូច្នេះ ការចាក់ថ្នាំបង្ការ គឺជាកត្តាចាំបាច់សម្រាប់ពួកគេ។
- ទីភ្នាក់ងារគ្រប់គ្រង និងបង្ការជំងឺកូរ៉េ (KDCA) ផ្តល់ជូនដល់ទារកឬកុមារតូចៗជាមួយនឹងការចាក់ថ្នាំបង្ការដែលកំណត់ដោយរដ្ឋដោយមិនគិតថ្លៃនៅមណ្ឌលសុខភាពសាធារណៈ ឬស្ថាប័នវេជ្ជសាស្ត្រដែលកំណត់នៅជិតអ្នក។
- ដើម្បីរក្សាអភ័យឯកសិទ្ធិ វាមានសារៈសំខាន់ខ្លាំងណាស់ក្នុងការឱ្យទារកឬកុមារតូចរបស់អ្នកទទួលបានការចាក់ថ្នាំបង្ការតាមតារាងកំណត់ទុកជាមុន។
- សម្រាប់ព័ត៌មានលម្អិត សូមចូលទៅកាន់គេហទំព័រដែលពាក់ព័ន្ធ (nip.kdca.go.kr)។
កំណត់ចំណាំអំពីការចាក់ថ្នាំបង្ការ
| កំណត់ចំណាំ | មូលហេតុដែលពាក់ព័ន្ធ |
|---|---|
| មនុស្សពេញវ័យដែលដឹងពីស្ថានភាពសុខភាពរបស់ទារកគួរតែនាំទារកទៅកាន់ស្ថាប័នដើម្បីធ្វើការចាក់ថ្នាំ។ | នោះគឺដោយសារតែមនុស្សពេញវ័យត្រូវបានគេរំពឹងថានឹងឃើញការផ្លាស់ប្តូរដែលអាចកើតមានចំពោះទារកភ្លាមៗបន្ទាប់ពីការចាក់ថ្នាំបង្ការ។ |
| ត្រូវប្រាកដថាទារកមិនមានគ្រុនក្តៅដោយវាស់សីតុណ្ហភាពរាងកាយមុនពេលទៅស្ថាប័នដើម្បីចាក់ថ្នាំ។ | នោះគឺដោយសារតែមិនមានវិធីដើម្បីសម្គាល់ថាវាជាគ្រុនក្តៅដែលកើតពីការចាក់ថ្នាំបង្ការដែរឬទេ។ |
| មុជទឹកឱ្យទារកនៅថ្ងៃមុនថ្ងៃទៅកាន់ស្ថាប័នដើម្បីចាក់ថ្នាំបង្ការ។ | ទារកបានល្អប្រសើរជាងមុនមិនត្រូវលាងសម្អាតឬមុជទឹកនៅថ្ងៃចាក់ថ្នាំបង្ការទេ ។ |
| ទទួលថ្នាំបង្ការមុនថ្ងៃត្រង់ បើអាចធ្វើបាន។ | នោះគឺដើម្បីទៅជួបស្ថាប័នវិញនៅពេលរសៀលប្រសិនបើមានបញ្ហាណាមួយត្រូវបានរកឃើញក្រោយពេលចាក់ថ្នាំបង្ការ។ |
| កុំយកទារកម្នាក់ទៀត (ឧ. បងប្អូនបង្កើតរបស់ទារក) ទៅស្ថាប័ន។ | ប្រភេទវ៉ាក់សាំងខ្លះអាចប៉ះពាល់ដល់កុមារដទៃទៀត។ |
| កុំឱ្យកូនរបស់អ្នកទទួលការចាក់ថ្នាំបង្ការបន្ថែម ប្រសិនបើវាបង្ហាញពីផលប៉ះពាល់ ឬប្រតិកម្មអាលែហ្សី ក្នុងការចាក់ថ្នាំបង្ការមុន។ | វាត្រូវបានគេបារម្ភថានៅក្នុងករណីបែបនេះការចាក់ថ្នាំបង្ការ បន្ថែមទៀតអាចនឹងនាំឱ្យមានផលប៉ះពាល់ធ្ងន់ធ្ងរជាងនេះ។ |
| កុំឱ្យកុមារអាឡែស៊ីទៅនឹងថ្នាំ neomycin ឬស៊ុត ទទួលថ្នាំបង្ការជំងឺកញ្ជ្រឹល ស្រឡទែន និងស្អូច (កញ្ជ្រឹលអាល្លឺម៉ង់) (MMR) ។ | ខ្លឹមសារនៃវ៉ាក់សាំង MMR គឺស្រដៀងទៅនឹងថ្នាំ neomycin ឬស៊ុត ហើយដូច្នេះវាទំនងជាបង្កឱ្យមានប្រតិកម្មអាលែហ្សី។ |
| ស្នាក់នៅរយៈពេល 20-30 នាទីនៅកន្លែងចាក់ថ្នាំ និងសង្កេតមើលស្ថានភាពទារក។ | នោះគឺជាការប្រុងប្រយ័ត្នចំពោះផលរំខានបន្ទាន់ដែលអាចកើតមាន |
| សង្កេតមើលទារកឱ្យបានច្រើនជាង 3 ម៉ោងបន្ទាប់ពីត្រលប់មកផ្ទះវិញ។ | នោះគឺពិនិត្យមើលផលប៉ះពាល់ណាមួយពីការចាក់ថ្នាំបង្ការ ។ |
| សង្កេតទារកដោយប្រុងប្រយ័ត្នរយៈពេល 3 ថ្ងៃបន្ទាប់ពីការចាក់វ៉ាក់សាំង។ ប្រសិនបើទារកមានគ្រុនក្តៅខ្លាំង ឬសញ្ញានៃការខ្វិន គួរទៅជួបគ្រូពេទ្យជាបន្ទាន់។ | នោះគឺជាការប្រុងប្រយត្ន័ចំពោះផលរំខាននៃការចាក់ថ្នាំបង្ការ។ |
(6)ការពារការឆ្លងមេរោគ និងលាងដៃ
- ជំងឺឆ្លងភាគច្រើនទំនងជាឆ្លងដោយមនុស្សយកដៃមានមេរោគទៅប៉ះចូលភ្នែក ច្រមុះ ឬមាត់ ជាងការជ្រៀតចូលនៃមេរោគដោយផ្ទាល់ទៅក្នុងច្រមុះ ឬមាត់។ យើងអាចការពារបាន 70%នៃជំងឺឆ្លងដោយគ្រាន់តែកាត់បន្ថយចំនួនមេរោគនៅលើដៃរបស់មនុស្ស។
- ប្រសិនបើអ្នកមិនលាងដៃទេ មេរោគនឹងកើនឡើងយ៉ាងឆាប់រហ័សជាមួយនឹងពេលវេលាដ៏យូរ។ ការលាងដៃគឺជាមធ្យោបាយដ៏ល្អបំផុតដើម្បីកាត់បន្ថយហានិភ័យនៃការរីករាលដាលនៃមេរោគ និងបញ្ឈប់ជំងឺឆ្លង។
- សូមប្រាកដថាត្រូវលាងដៃនឹងទឹកលើសពី 30 វិនាទី បន្ទាប់ពីប្រើបង្គន់រួច ត្រឡប់មកពីខាងក្រៅផ្ទះ ប្រើដៃខ្ទប់មាត់ពេលកណ្តាស់ ប៉ះសត្វពាហនៈ ប៉ះលុយ ឬមុនពេលញ៉ាំអាហារឬចម្អិនអាហារ។
- សូមលាងដៃអោយបានស្អាត។
6 ដំណាក់កាលនៃការលាងដៃឱ្យបានត្រឹមត្រូវ
- 1បាតដៃ : ត្រដុសបាតដៃទៅបាតដៃ។
- 2ខ្នងដៃ : ត្រដុសខ្នងដៃម្ខាង និងបាតដៃម្ខាងទៀត។
- 3ផ្នែកចន្លោះម្រាមដៃ : ត្រដុសរវាងម្រាមដៃរបស់អ្នកដោយភ្ជាប់ម្រាមដៃរបស់អ្នក ហើយត្រដុសទៅក្រោយ។
- 4ត្រដុសដៃទាំងពីរជាមួយគ្នា។ : តោងម្រាមដៃទាំងពីរ ហើយត្រដុសវា។
- 5មេដៃ : ត្រដុសមេដៃរបស់អ្នកទៅក្នុងបាតដៃនៃដៃផ្ទុយរបស់អ្នក។ ធ្វើម្តងទៀតសម្រាប់ដៃទាំងពីរ។
- 6ផ្នែកនៅក្រោមក្រចកដៃ : ដាក់ម្រាមដៃម្ខាងលើបាតដៃម្ខាងទៀត ហើយសម្អាតបាតក្រចកដៃ។
- 1.បាតដៃ
- 2.ខ្នងដៃ
- 3.ផ្នែកចន្លោះម្រាមដៃ
- 4.ត្រដុសដៃទាំងពីរជាមួយគ្នា។
- 5.មេដៃ
- 6.ផ្នែកនៅក្រោមក្រចកដៃ
- សូមលាងសម្អាតគ្រប់ផ្នែកនៃដៃរបស់អ្នក រួមទាំងបាតដៃ ផ្នែកចន្លោះម្រាមដៃ ក្រោមក្រចកដៃ។
- Source : 질병관리청 (https://nih.go.kr/gallery.es?mid=a20503010000&bid=0002&list_no=144821&act=view)
03ការគ្រប់គ្រងបញ្ហាសុខភាពសំខាន់ៗក្នុងទារកឬកុមារតូច
(1)គ្រុនក្តៅ
លក្ខណៈពិសេស
- គ្រុនក្តៅ សំដៅលើការកើនឡើងនៃសីតុណ្ហភាពរាងកាយលើសពីធម្មតា ហើយជាសញ្ញានៃជំងឺរាងកាយមិនប្រក្រតី។ (សីតុណ្ហភាពរាងកាយធម្មតាតាមរន្ធគូថ៖ 38 ℃ ឬ សីតុណ្ហភាពមាត់ធម្មតា៖ 37.5 ℃ ឬ សីតុណ្ហភាពក្រោមដៃ៖ 37.2 ℃)
- ក្នុងករណីមានការរាតត្បាតនៃមេរោគ រាងកាយរបស់អ្នកបង្កើនសីតុណ្ហភាព បង្កឱ្យក្តៅខ្លួន បង្កើតលក្ខខណ្ឌមិនអំណោយផលសម្រាប់ការលូតលាស់របស់មេរោគ។ នៅពេលដែលទារកមានគ្រុនក្តៅតិចជាង 38 អង្សារសេ គួរតែសង្កេតមើលវាមួយរយៈ ប្រសិនបើវាឈរជាជាងព្យាយាមបន្ថយវា។
- ប្រសិនបើទារកមានការពិបាក ឬបង្ហាញសញ្ញានៃការខះជាតិទឹកធ្ងន់ធ្ងរដោយសារគ្រុនក្តៅ សូមធ្វើការបន្ថយកំដៅ។
- ក្តៅដល់ប្រកាច់: នេះគឺជាការប្រកាច់ដែលបណ្តាលមកពីគ្រុនក្តៅខ្លាំងភ្លាមៗ។ ក្នុងករណីភាគច្រើន ទារកត្រលប់មកធម្មតាវិញដោយគ្មានបញ្ហា ប៉ុន្តែត្រូវប្រយ័ត្ន ព្រោះការប្រកាច់ញឹកញាប់អាចប៉ះពាល់ដល់ខួរក្បាលរបស់កុមារ។
មូលហេតុ
មូលហេតុទូទៅនៃគ្រុនក្តៅរបស់ទារករួមមាន រលាកពោះវៀន រលាកផ្លូវទឹកនោម រលាកកណ្តាសត្រចៀក ផ្តាសាយ។ល។
រោគសញ្ញា
- ទារកព្រួយបារម្ភ និងបដិសេធមិនបរិភោគ
- ការធ្លាក់ចុះនៃសីតុណ្ហភាពរាងកាយមុនពេលកើនឡើងហើយបន្ទាប់មកបែកញើស។
- ការខះជាតិទឹក
រោគសញ្ញាដែលទាក់ទងនឹងការខះជាតិទឹកសម្រាប់ទារក
- 1ដៃនិងជើងត្រជាក់
- 2ស្បែកស្លេកនិងស្ងួត
- 3អត់នោមពី 6-8 ម៉ោង។
- 4ពិបាកដកដង្ហើម ដង្ហើមខ្លី
- 5មានគ្រុនក្តៅ
- 6ខួរក្បាលផ្នែកខាងមុខខ្វះជាតិទឹក
- 7ភ្នែកជ្រៅពេលយំគ្មានស្រក់ទឹកភ្នែក
- 8មាត់ស្ងួត
- 9ការកាត់បន្ថយភាពតានតឹងស្បែក
ការយកចិត្តទុកដាក់
- សូមវាស់សីតុណ្ហភាពរាងកាយទារក។
- សូមធ្វើការបន្ថយកំដៅ ប្រសិនបើសីតុណ្ហភាពរាងកាយឡើងខ្ពស់ជាង 38 ℃ ហើយទារកមានការពិបាក។
- ប្រសិនបើគ្រុនក្តៅរបស់ទារកមិនថយចុះទេ សូមទៅជួបគ្រូពេទ្យ។
| ការប្រុងប្រយ័ត្នដែលត្រូវអនុវត្តនៅពេលប្រើឧបករណ៍បន្ថយគ្រុនក្តៅ | ត្រូវប្រាកដថាទៅជួបគ្រូពេទ្យប្រសិនបើករណីមួយក្នុងចំណោមករណីខាងក្រោម |
|---|---|
|
|
(2)ការរលាកកណ្តាសត្រចៀក
លក្ខណៈពិសេស
- ការរលាកកណ្តាសត្រចៀកជាជំងឺដែលកើតមានញឹកញាប់បំផុតចំពោះទារកអាយុពី6ខែដល់2ឆ្នាំបន្ទាប់ពីកើតជំងឺផ្តាសាយ។
- ចំពោះទារកដែលមានអាយុតិចជាង 3 ឆ្នាំ បំពង់ Eustachian របស់វា (ផ្លូវកាត់រវាង nasopharynx និងត្រចៀកកណ្តាល) គឺខ្លីជាងមនុស្សចាស់ ហើយធំទូលាយ និងផ្ដេក។ ដូច្នេះ មេរោគនៅក្នុងច្រមុះអាចរាលដាលយ៉ាងងាយទៅកណ្តាសត្រចៀក។
- ប្រសិនបើរោគសញ្ញាកាន់តែធ្ងន់ធ្ងរ សម្ពាធកណ្តាសត្រចៀកនឹងកើនឡើង ហើយអាចបណ្តាលឱ្យមានការពុករលួយ។
- ទារកមិនអាចបង្ហាញពីបញ្ហារបស់ពួកគេនៅក្នុងត្រចៀកបានទេ។ ដូច្នេះ ប្រសិនបើឪពុកម្តាយមិនសង្កេតដោយប្រុងប្រយ័ត្នទេ បញ្ហាត្រចៀករបស់ពួកគេអាចត្រូវបានរកឃើញតែយឺតយ៉ាវ ដែលបណ្តាលឱ្យរលាកកណ្តាសត្រចៀរ៉ាំរ៉ៃ ឬពិបាកស្តាប់។
- ដើម្បីការពារការរលាកណ្តាសកត្រចៀក និងរលាកកណ្តាសត្រចៀករ៉ាំរ៉ៃ ឪពុកម្តាយគួរតែខិតខំរករោគសញ្ញាឱ្យបានឆាប់ និងនាំទារកទៅជួបគ្រូពេទ្យឱ្យបានទាន់ពេល។
ព័ត៌មានលំអិត!
Eustachian របស់ទារកអាយុតិចជាង 3 ឆ្នាំគឺខ្លី និងធំជាងមនុស្សពេញវ័យ។ វាក៏ត្រូវបានភ្ជាប់ផ្ដេកទៅនឹង nasopharynx ផងដែរ។ ការឆ្លងមេរោគនៅក្នុងច្រមុះអាចបង្កឱ្យបាក់តេរីធ្វើចំណាកពីទីនោះទៅកាន់កណ្តាសត្រចៀក ដែលនាំឱ្យរលាកកណ្តាសត្រចៀក។
- < ភាពខុសគ្នារវាងទារក (រូបខាងឆ្វេង) ដែលមានអាយុតិចជាង 3 ឆ្នាំ និងមនុស្សពេញវ័យ (រូបខាងស្តាំ) នៅក្នុងទីតាំងឬមុំនៃបំពង់ Eustachian >
មូលហេតុ
- នៅពេលដែលទារកត្រូវបានបញ្ចុកឬបំបៅក្នុងទីតាំងផ្តេក ទឹកដោះគោទំនងជាចូលទៅក្នុងកណ្តាសត្រចៀកតាមរយៈបំពង់ Eustachian ហើយបណ្តាលឱ្យរលាក។
- ប្រសិនបើអ្នកឱ្យទារកញីសច្រមុះខ្លាំង មេរោគដែលរួមបញ្ចូលក្នុងទឹករំអិលច្រមុះទំនងជាចូលទៅក្នុងកណ្តាសត្រចៀកតាមរយៈបំពង់ Eustachian ហើយនាំឱ្យរលាកកណ្តាសត្រចៀក។
- ប្រសិនបើឪពុកម្តាយជាអ្នកជក់បារី ទារកទំនងជាត្រូវបានប៉ះពាល់នឹងផ្សែង ដែលវានឹងធ្វើឱ្យប្រព័ន្ធផ្លូវដង្ហើមរបស់គាត់ចុះខ្សោយ និងបណ្តាលឱ្យរលាកកណ្តាសត្រចៀក។
- ទារកមានភាពធន់នឹងមេរោគទាប។ ដូចនេះ ពួកគេទំនងជាងាយផ្តាស់សាយ ឬរលាកកណ្តាសត្រចៀកនៅកន្លែងដែលមានមនុស្សច្រើន។
រោគសញ្ញា
- ទារកមកមានគ្រុនក្តៅខ្លាំង (លើសពី 40°) និងឈឺត្រចៀក។ គាត់នឹងគ្រវីក្បាល ហើយភ័យទាញត្រចៀកគាត់។
- ឈឺត្រចៀកកាន់តែខ្លាំងនៅពេលដែលសម្ពាធត្រូវបានឡើងទៅត្រចៀក។ នោះហើយជាមូលហេតុដែលទារកដែលឈឺត្រចៀកកាន់តែក្តៅនៅពេលដាក់នៅលើឥដ្ឋ ហើយព្រួយបារម្ភតិចនៅពេលកាន់ដៃម្តាយ។
- បដិសេធមិនបរិភោគ ក្អួត រាគ
- ការត្អូញត្អែរអំពីអារម្មណ៍នៃការរំខានត្រចៀក បើកសំឡេងទូរទស្សន៍លឺខ្លាំង ដោយសារតែអសមត្ថភាពក្នុងការស្តាប់មិនបានល្អ។
- នៅពេលដែលត្រចៀកត្រចៀកឈឺចាប់ដោយសាររលាកកណ្តាសត្រចៀក មានខ្ទុះ ឬឈឺចេញក្រៅត្រចៀក។
- < ប្រតិកម្មសកម្មភាពរបស់ទារកឬកុមារទើបចេះដើរ នៅពេលដែលពួកគេមានការរលាកនៃកណ្តាសត្រចៀក >
ការព្យាបាលនិងការថែទាំ
- ទារកដែលបង្ហាញសញ្ញានៃការរលាកកណ្តាសត្រចៀក គួរតែត្រូវនាំទៅជួបគ្រូពេទ្យជាបន្ទាន់។
- ដើម្បីការពារការកើតឡើងវិញនៃការរលាកនៃកណ្តាសត្រចៀក ការព្យាបាលជាមួយនឹងថ្នាំអង់ទីប៊ីយោទិចគួរតែត្រូវបានបន្តតាមការណែនាំរបស់គ្រូពេទ្យ។
- ភេសជ្ជៈ ឬអាហារដែលមានជាតិទឹក និងអាហារទន់ៗត្រូវផ្តល់ឱ្យបានញឹកញាប់ក្នុងបរិមាណតិចតួចដល់ទារកដែលបដិសេធមិនបរិភោគដោយសារតែឈឺត្រចៀក។
- វាអាចជួយទារកឱ្យមានអារម្មណ៍ឈឺចាប់តិច ដោយដាក់កន្សែងសើមដោយទឹកក្តៅឧណ្ហៗទៅកាន់ត្រចៀកដែលរងផលប៉ះពាល់ ដោយផ្នែកនោះបែរមុខចុះក្រោម។
- ប្រសិនបើមានខ្ទុះ ឬឈឺចេញពីត្រចៀក សូមជូតសម្អាតផ្នែកនៃខាងក្រៅនៅជិតត្រចៀកដែលរងផលប៉ះពាល់ដោយទឹកអំបិលតាមសរីរវិទ្យា ហើយលាបថ្នាំតាមការណែនាំរបស់គ្រូពេទ្យ។
- នៅពេលដែលរលាកកណ្តាសត្រចៀកធ្ងន់ធ្ងរ គ្រូពេទ្យអាចបញ្ចូលបំពង់បង្ហូរចូលទៅក្នុងត្រចៀក។ សូមប្រយ័ត្នកុំឱ្យទឹកចូលត្រចៀកក្នុងករណីបែបនេះ។
វិធីការពារការរលាកកណ្តាសត្រចៀក
| អ្វីដែលគួនិងមិនគួធ្វើ | ការពន្យល់ |
|---|---|
| កុំជក់បារីនៅជិតទារក។ |
|
| បំបៅកូនដោយទឹកដោះម្តាយ |
|
| បីទារកនៅក្នុងដៃរបស់អ្នកពេលបំបៅដោះ។ |
|
| កុំឱ្យទារកញីសច្រមុះខ្លាំង។ |
|
ការងារនេះអាចត្រូវបានប្រើោដោយយោងតាមលក្ខខណ្ឌ “KOGL (អាជ្ញាប័ណ្ណរដ្ឋាភិបាលបើកចំហរបស់កូរ៉េ) ប្រភេទទី 4៖ ការចង្អុលបង្ហាញប្រភព+ការហាមឃាត់ការប្រើប្រាស់ពាណិជ្ជកម្ម+ការហាមឃាត់ការផ្លាស់ប្តូរ”។
Dim
Dim
딤영역
딤영역
